Ik heet Elena en ben 7 jaar. Ik woon samen met mijn zusje Talitha, mijn vader en mijn moeder. Ik vind paardrijden erg leuk. Ik ga 3 zaterdagen in de maand naar de manege, om op Suus te rijden. Ik ben dol op Suus! Ik reed eerst in een groepje, maar dat waren teveel prikkels. Nu krijg ik privéles; dat vind ik fijn.
Elke donderdag mag ik naar begeleiding, van zorg op maat, ook op een manege! Ik krijg daar therapie. De paarden en de begeleiding helpen me bijvoorbeeld met zelfvertrouwen krijgen. Als ik paarden zie dan word ik rustig. Ik voel me geaccepteerd en weet dat ik mezelf kan en mag zijn. De pony die ik daar altijd poets heet Jolie. Ik rij niet op haar, dat wil ik alleen op Suus. Soms poets ik meer pony's. Ik doe daar ook andere dingen, zoals knutselen en kletsen.
Het voordeel van autisme is dat ik goed kan paardrijden en helemaal op kan gaan in paarden. Paarden en Toy story zijn mijn grootste interesse. Ik weet er veel over en vind het leuk om er nog meer over te leren.
Het nadeel van autisme is dat geluiden harder zijn. Geen structuur vind ik moeilijk. Taal neem ik letterlijk, waardoor er vaak miscommunicatie is. Ik raak overstuur als mensen "grapjes" maken die ik niet begrijp. Ik kan moeilijk oogcontact maken, dit vind ik zelf niet erg, maar sommige mensen willen persé dat ik ze aankijk. Dat voelt niet goed.
Ook vind ik alles rondom corona moeilijk. Vorig jaar met de eerste lock down had ik een regressie. Ineens kreeg ik thuisonderwijs en viel mijn structuur weg. Toen ik na de zomervakantie overging naar groep 3 (regulier onderwijs) ging het echt mis. Ik wilde niet meer naar school en huilde elke dag. Ik werd er letterlijk ziek van dat ik elke dag naar school moest. Mijn ouders hebben aan de bel getrokken en ik heb een Tijdelijke Onderwijs Plek gekregen op een SBO-school. Ik ga weer met plezier naar school en voel me veilig. De TOP plek verloopt binnenkort. Hopelijk mag ik op deze school blijven.
Reactie plaatsen
Reacties