Ik ben Annelien, woon in het prachtige Overijssel, waar mijn man en ik onze zoon en dochter opvoeden. Ik grap weleens dat ik autistisch ben en zij ‘helaas normaal’. Zij ontwikkelen zich volgens ‘de richtlijnen’, terwijl ik duidelijk anders was als kind… ik voel mij daarover afwisselend blij of gestresst. Deze gevoelens onderzoek ik, naast wetenschappelijke artikelen over autisme en ouderschap, op mijn Instagram @ann_autimam. Ik schrijf ook blogs en wil een boek publiceren.
In 2000 kreeg ik de autismediagnose. De medische uitleg gaf me geen positief beeld over mezelf, maar hielp me wel lotgenoten te vinden. Andere autisten snap ik makkelijker en spreek ik graag! Sociaal contact vind ik fijn. Alleen, ‘normale’ mensen hebben zoveel sociale regels of willen afspreken in omgevingen met veel geluid. Omgekeerd snap ik dat vrienden/familie niet altijd begrip hebben wanneer ik overprikkeld raak. Zij vinden een situatie nog fijn, terwijl ik weer naar de rust van mijn eigen huis wil (of mentaal uitcheck).
Ondanks dat veel niet gaat volgens ‘de standaard’, ben ik trots dat ik doorzet en mijn kwaliteiten ken. De kern van autisme zie ik in de opmaak van mijn hersenen: op sommige gebieden denk ik heel snel (‘autitalent’?) en op andere weer langzaam (emoties verwerken). Elke dag moet ik afwegen wat mijn brein aankan. Zoek ik teveel prikkels op: dan lukken alledaagse taken niet meer. Zoek ik te weinig prikkels op: dan glij ik af naar inactiviteit. Sinds 2006 helpt ambulante begeleiding mij een weekstructuur te behouden. In een moeilijk jaar zie ik de sggz weer. Sinds ik moeder ben is balans vinden moeilijker, maar ik hou van uitdagingen.
Mijn tips: laat je niet tegenhouden als je kinderen wil. Er zullen mensen zijn (zelfs hulpverleners) die jouw tegenslagen zien en zeggen “door autisme kun je geen moeder worden”. Kom op: je hebt de volwassenheid behaald, dus je bezit genoeg kwaliteiten toch? Je mag zwaktes hebben en overal is een oplossing voor te bedenken. Als jij ze niet weet, dan zijn er mensen om je heen die willen helpen. Het ouderschap rust niet alleen op jouw schouders. Je bent niet alleen <3
Reactie plaatsen
Reacties