Ik ben Tamara, 43 jaar. Ik werk fulltime. Ik ben mijn hele volwassen leven al zoekende naar wie ik ben en waarom ik niet kan meekomen, met ontelbare melt-downs, onredelijk zijn, huilbuien, verstoppen, alleen voelen, radeloos zijn en mijzelf altijd uitgeput voelen. Wat ik gehoord heb wat het zou kunnen zijn: borderline, manisch depressief, burn-out. Ik begon zelfs te denken dat ik een narcist was.
Afgelopen Juni heb ik de diagnose ASS gekregen. Ik wil in dat ‘hokje’ met dat ‘label’, omdat ik mijzelf buiten een hokje altijd anders heb voorgedaan en mij heb aangepast aan de omgeving. Nu zie ik pas hoe de omgeving op mij reageert en welke reacties ik uitlok met mijn gedrag. Hoe anderen gebruik maken van mijn goedgelovigheid en niet-nee kunnen zeggen. Voor deze dingen heb ik hulp nodig, dit begint mij op te breken. Ik moet leren grenzen aangeven en grenzen stellen, in plaats van er constant overheen gaan.
Ik ben sterk, slim, onafhankelijk, consequent, geef niet snel op en het lijkt aan de buitenkant of alles mij makkelijk afgaat, maar helaas is dit niet zo. Mijn brein en ik staan altijd aan; overal zoek en zie ik patronen. Ik reageer sterk op geuren en licht; ik zie en hoor ongeveer alles om mijn heen. Gezichtsuitdrukkingen van personen kan ik slecht lezen, maar ik kan horen of ze de waarheid zeggen en hun emoties voel ik aan.
Trots? Ik kan van mijzelf zeggen dat ik een heel goed persoon ben zonder kwade bedoelingen, maar vaak verkeerd begrepen wordt. Autisme is geen excuus, maar een verklaring waarom ik sommige dingen niet goed kan en lastiger vindt dan een ander en waar ik hulp bij nodig heb. Dat geeft niet, ik ben ver gekomen en ben van plan om nog verder te komen. Op dit moment heb ik een aantal lieve mensen om mij heen, die mij niet altijd begrijpen, maar wel accepteren hoe ik ben. Het zal niet altijd makkelijk zijn en ik zal niet altijd makkelijk zijn, maar ik begrijp mijzelf en mijn omgeving nu veel meer.
Mijn tips: In de fase waar ik nu zit, kan ik alleen maar zeggen; neem de tijd om uit te zoeken wat voor jou het beste werkt. Want handvatten kunnen aangereikt worden, maar je moet het nog steeds zelf doen.
Reactie plaatsen
Reacties