Ik ben Marjanne, 41 jaar en woon alleen (met 2 konijntjes) in Veenendaal. Ik doe vrijwilligerswerk in een asiel/pension (voornamelijk katten) en in een hospice. Bijna een jaar geleden kreeg ik de diagnose ASS, na járen een andere diagnose te hebben gehad, wat voor mij een opluchting was.⠀
Autisme betekent voor mij dat ik over alles veel nadenk en meestal moe ben. Sociale dingen kunnen fijn zijn, maar kosten veel energie, zowel op het moment zelf als daarvoor en daarna, door het vele nadenken erover ('voorbereiding' en 'evalueren'). Ik kan ook last hebben van geluiden of geuren. Mooi is dat ik érg kan genieten van kleine dingen, vooral in de natuur of muziek, en dat ik gevoelens soms goed kan uiten in (abstract) schilderen en gedichten.
⠀
Ik ben blij dat ik steeds beter leer mijn leven in te vullen zoals dat bij me past; doen wat ik waardevol vind en waar ik kwaliteiten in kan zetten, zoals m'n beide vrijwilligersbaantjes (waar ik over 'diepere dingen' kan praten en interesse in mensen in het hospice en toch wel een bijzondere band met dieren kan voelen in het asiel/pension); dingen kan doen waarvan ik kan genieten; mezelf meer rust en ruimte gunnen, waardoor het leven veel prettiger is dan voorheen.
⠀
Ik leef natuurlijk nog niet heel lang met de kennis van m'n eigen autisme, maar wat mij tot nu toe erg heeft geholpen is contact zoeken met lotgenoten; mensen die dingen écht (h)erkennen, misschien al wat meer ervaring hebben, dus ook tips kunnen geven, kunnen helpen om bij jezelf dingen te herkennen enz. En als het nodig is, zoek en vraag passende hulp. Ik heb een hele fijne persoonlijk begeleidster die ook echt kennis heeft van autisme.
Reactie plaatsen
Reacties